Het gele bankje

Je staat er bijna nooit bij stil. Al die mensen die uitgezonden zijn of worden om te zorgen dat onze wereld veiliger is en die terugkomen met zichtbare en onzichtbare handicaps. Dit jaar zijn in Den Haag de Invictus Games gehouden. Voor wie deze games niet kent: de Invictus Games is een internationaal sportevenement voor fysiek en/of mentaal gewonde militairen. Sport wordt hier ingezet om elkaar te stimuleren bij het herstel en om internationaal meer respect te krijgen voor hen die het land gediend hebben. Bij de wedstrijden die gehouden worden gaat het niet om winnen, maar vooral om het doen, er zijn, toegejuicht worden door vrienden en familie. Tijdens de Invictus Games werd het gele bankje geïntroduceerd. Een bankje waarop je kunt gaan zitten en je verhaal, als je wilt, kunt delen met een ander. Als het aan mij zou liggen, zou het gele bankje overal waar bijeenkomsten worden gehouden, moeten worden geïntroduceerd. Vaak lopen mensen op grote bijeenkomsten rond en voelen zich een beetje verloren. Zeker als je ouder wordt, is het soms moeilijk om een ander te herkennen. Is het ‘hum’ nou of niet? Dan glimlach je vriendelijk in de hoop dat de ander jou wel herkent en een praatje maakt. Met zo’n bankje wordt alles makkelijker. Dan ga je zitten, schuift een ander aan en maak je een praatje. Het hoeft niet direct over je levensverhaal te gaan, maar wel even aandacht voor elkaar. Dat is volgens mij ook de essentie van onze vereniging. Aandacht geven aan elkaar met als gemeenschappelijk verleden NN. Voor sommige nieuwe leden is dat nog niet heel lang geleden en zijn ze al vertrokken naar nieuwe werkgevers. Maar opmerkelijk genoeg is de tijd bij NN toch een bindende factor. Daardoor blijven we elkaar ontmoeten en lees je in ons Magazine de verhalen wat die NN’ers van vroeger nu doen. Ik wens je een mooie zomer en veel leesplezier. Angela van Leeuwen (hoofdredacteur)

Het gele bankje

Je staat er bijna nooit bij stil. Al die mensen die uitgezonden zijn of worden om te zorgen dat onze wereld veiliger is en die terugkomen met zichtbare en onzichtbare handicaps. Dit jaar zijn in Den Haag de Invictus Games gehouden. Voor wie deze games niet kent: de Invictus Games is een internationaal sportevenement voor fysiek en/of mentaal gewonde militairen. Sport wordt hier ingezet om elkaar te stimuleren bij het herstel en om internationaal meer respect te krijgen voor hen die het land gediend hebben. Bij de wedstrijden die gehouden worden gaat het niet om winnen, maar vooral om het doen, er zijn, toegejuicht worden door vrienden en familie. Tijdens de Invictus Games werd het gele bankje geïntroduceerd. Een bankje waarop je kunt gaan zitten en je verhaal, als je wilt, kunt delen met een ander. Als het aan mij zou liggen, zou het gele bankje overal waar bijeenkomsten worden gehouden, moeten worden geïntroduceerd. Vaak lopen mensen op grote bijeenkomsten rond en voelen zich een beetje verloren. Zeker als je ouder wordt, is het soms moeilijk om een ander te herkennen. Is het ‘hum’ nou of niet? Dan glimlach je vriendelijk in de hoop dat de ander jou wel herkent en een praatje maakt. Met zo’n bankje wordt alles makkelijker. Dan ga je zitten, schuift een ander aan en maak je een praatje. Het hoeft niet direct over je levensverhaal te gaan, maar wel even aandacht voor elkaar. Dat is volgens mij ook de essentie van onze vereniging. Aandacht geven aan elkaar met als gemeenschappelijk verleden NN. Voor sommige nieuwe leden is dat nog niet heel lang geleden en zijn ze al vertrokken naar nieuwe werkgevers. Maar opmerkelijk genoeg is de tijd bij NN toch een bindende factor. Daardoor blijven we elkaar ontmoeten en lees je in ons Magazine de verhalen wat die NN’ers van vroeger nu doen. Ik wens je een mooie zomer en veel leesplezier. Angela van Leeuwen (hoofdredacteur)