De winter is in aantocht en velen verlangen alweer naar kou, ijs, en schaatsen. Er werd bij onze NN-voorgangers veel gesport en dus ook geschaatst. Foto’s uit de collectie tonen grachten en vijvers rondom de kantoren. In de vrije uurtjes pakten medewerkers in de pauze de schaatsen uit het vet. Maar sommigen gingen ook veel verder.
Victoria Vesta-vijver in Ede, 1990
De winter is in aantocht en velen verlangen alweer naar kou, ijs, en schaatsen. Er werd bij onze NN-voorgangers veel gesport en dus ook geschaatst. Foto’s uit de collectie tonen grachten en vijvers rondom de kantoren. In de vrije uurtjes pakten medewerkers in de pauze de schaatsen uit het vet. Maar sommigen gingen ook veel verder.
Rondom kantoor
Op een foto uit 1930, genomen voor het kantoor van Victoria, zien we medewerkers op de schaatsen staan op de bevroren Keizersgracht. In onze beleving was het vroeger kouder en kon men elke winter schaatsen. In 1976 laat het personeelsblad Informeel van Delta Lloyd een foto met schaatsers zien, met op de achtergrond het hoofdkantoor in Amsterdam, aan de Nachtwachtlaan. Het was al weer een aantal jaren terug dat er geschaatst kon worden en medewerkers ‘tussen de middag een baantje konden trekken’. In Ede werd ook geschaatst op de Victoria Vesta Vijver. Weliswaar was dat vooral door buurtgenoten, maar vast ook wel door enkele medewerkers. In het personeelsblad stond een foto met een koek-en- zopietent, met wat lijkt op een Victoria Vesta parasol.
Elfstedentocht
Zeggen we schaatsen, dan volgt automatisch de Elfstedentocht. Zeker tegenwoordig, omdat de laatste alweer bijna dertig jaar geleden is. In 1941 beschrijft buitendienstambtenaar J.W. van de Ende zijn tweede tocht der tochten in het personeelsblad ‘Sportkompas’. Het was koud, niet alles zat mee, maar hij had het gered, mede dankzij het enthousiaste publiek. Hij hoopte dan ook dat hij het jaar erop weer kon gaan, maar dan met een ‘Nationale-team’.
In 1963 deden meerdere collega’s van Nedlloyd mee, maar helaas haalden zij de eindstreep niet. De weersomstandigheden waren slecht en bovendien gevaarlijk voor de gezondheid. Wel kregen ze in het blad Lenzen een hulde voor hun dappere poging.
Pas in 1985 kwam er weer een tocht, en het jaar daarop nog een. Ook toen waren er medewerkers die hem reden, waaronder Marien Solleveld. Zijn prestatie werd door de directie Leven van Nationale-Nederlanden zo bewonderd dat zij hem in hun vergadering feliciteerden. Ook na de laatste tocht, in 1997, werden de deelnemende collega’s door de directie gehuldigd, met een lunch en oranje NN- sjaals.
Dit alles leidt uiteraard naar de vraag: wanneer komt de volgende?
De Uit-het-archief-verhalen zijn te vinden in de personeelsbladen die online staan via deze link:
Archieven.nl - Archiefcollectie (Bedrijfshistorie Nationale-Nederlanden)
Wilt u meer informatie of wilt u verhalen delen, neem dan contact met mij op:
ingrid.elferink@nn-group.com.
(Ingrid Elferink, archivaris bedrijfshistorisch archief NN)