Met zijn 59 jaar springt oud-NN’er Sjaak van Heukelum als een jonge hond door het leven: hij sport en leidt een bureau voor wie wil doorwerken na de pensioendatum, reist graag en begeleidt diverse startups. Zijn advies: “Voer zelf de regie over wanneer je met pensioen wilt gaan en wat je na je pensionering gaat doen, want een ander doet het niet voor je.”

“Kijk, 70 procent van de mensen die gaat pensioneren denkt ‘Há, eindelijk, bye bye werkgever!’, maar 30 procent wil graag aan de slag blijven. Niet meer als ouderwetse werknemer, maar op een meer los-vaste manier, om een project af te maken of bijvoorbeeld om af en toe bij te springen. Oftewel, om er te zijn als hij of zij nodig is.” Voor die doorwerkers steekt Sjaak al dertien jaar zijn nek uit. Deze groep wordt nu door de arbeidsmarkt met open armen ontvangen. De krapte op de arbeidsmarkt loopt nog jaren op, volgens Sjaak, onder verwijzing naar CBS-cijfers. Voor doorwerkers zijn de perspectieven erg gunstig. Waarom zouden bedrijven graag met gepensioneerden doorwerken? “Allereerst om hun kennis te behouden. Want ouderen hebben in hun loopbaan een schat aan kennis en ervaring opgedaan die verloren gaat als iemand vertrekt. En ook handig is het om een deskundige te kunnen oproepen als daar behoefte aan is. Neem bijvoorbeeld de overstromingen in Limburg of de problemen in Groningen: verzekeraars hadden ineens meer schade-experts nodig dan ze in dienst hadden.” En waarom zouden gepensioneerden het willen? “Mensen blijken hun werk en de sociale contacten die hierbij horen soms erg te missen”, aldus Sjaak op zijn eigen website. Er zijn in ons land nu al zo’n 250.000 gepensioneerden die doorwerken op verschillende contractvormen, van zzp- tot doorwerkcontract.” Wat zie je vaak rond toekomstige gepensioneerden? “Dat ze een beetje wachten op hét grote moment: eindelijk vrij. Maar een zomervakantie van drie weken blijkt al snel iets anders dan 365 dagen per jaar niks doen. Sociale contacten van het werk vallen weg en er ontstaat een behoefte om actief te blijven. Maar lijf en maatschappij kunnen dan ineens tegenwerken. Dan vragen ze zich af: hoe blijf ik actief?” En? Hoe …? “Door eerst te beseffen dat pensionering niet betekent dat er niets meer gedaan gaat worden én dat er een nieuwe realiteit is ontstaan. Sommigen gepensioneerden moeten we ‘van het plafond afkrabben’ omdat ze gewoon niet wisten wat ze te wachten stond na het pensioneren en ze daardoor echt wanhopig werden. Dan willen en kunnen sommigen als doorwerker aan de slag. Daarbij zie ik twee type mensen. Het ene type zegt: ik wil nog even bij de oude werkgever blijven om een klus of project af te maken. En het andere zoekt een nieuwe klus waarbij de oude vaardigheden ingezet kunnen worden, niet als uitzendkracht of zzp’er, maar als hoogwaardige doorwerker, iemand met een specifiek talent voor bepaald soort werk.”