Dertig jaar geleden trad ik in dienst van NN. Ik kwam van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Die overgang van overheid naar bedrijfsleven was een heuse cultuurschok. Toch voelde ik mij na een paar maanden helemaal thuis in Haagse Poort. Dat kwam vooral door de ongekende dynamiek waarvoor de privatisering van de Ziektewet zorgde. Om de meer dan honderdduizend offerteaanvragen te kunnen verwerken, werden vanuit alle afdelingen mannen en vrouwen gerekruteerd die al langer bij NN werkten en alle ins- en outs van het bedrijf en de systemen kenden. Door hen leerde ik het familiegevoel van NN kennen. Veel van hen bleken verwanten te hebben die ook bij NN werkten: vader, moeder, zuster, broer, zwager, neef, nicht en soms ook partner. Maar we hadden meer handjes nodig, dus kwam er ook een stroom nieuwe, meestal jonge, medewerk(st)ers HP binnen. Die mengden zich in no time met de zittende garde. Het werd een grote familie met één heel duidelijk, gezamenlijk doel: die nieuwe markt veroveren. Het was leuk om met David Knibbe herinneringen aan die tijd op te halen en te horen dat dit familiegevoel er nog steeds is. Het is ook de kurk waarop VO-NN drijft.
Hasko van Dalen, hoofdredacteur